'talenten samenbrengenom er iets moois van te maken'
Sport, samenleving en vrijwilligerswerk lopen als een rode draad door het leven van Ad Peeters. Al meer dan veertig jaar zet de geboren en getogen Zundertenaar zich in voor wielrennen, schaatsen, en de gemeenschap van Klein Zundert. In april werd hij daarvoor benoemd tot Lid in de Orde van Oranje - Nassau. Een erkenning die hem compleet verraste: ''Ik had echt niet gedacht dat dit voor mij zou zijn.''
De onderscheiding kreeg hij voor zijn brede inzet: als medeoprichter achter wielerclub De Trappistentrappers, als trainer en organisator bij schaatsvereniging de Striene, als sociaal raadslid bij Surplus én als actief lid van Dorpsraad Klein Zundert.
De familie van Ad had alles zorgvuldig stilgehouden. Zijn vrouw was die dag jarig en zijn dochter had bedacht dat ze wel konden gaan lunchen. Hij moest om half 12 klaar zitten, zij zou alles regelen. ''Ik had geen enkel signaal gekregen dat dit zou kunnen gebeuren. Ineens stond de burgemeester hier. Mijn eerste reactie was eigenlijk: Waarom ik? Er zijn misschien wel duizend mensen in Zundert die dit nog meer verdienen. '' De familie van Ad was even bang dat het lintje zou weigeren, maar dat deed hij toch niet. ''Zo komen al die instanties waar ik actief ben ook weer even in de spotlight te staan.''
's Zomers fietsen, 's winters schaatsen
in 1981 was Ad medeoprichter van wielclub WTC de Trappistentrappers: Inmiddels bestaat de vereniging 44 jaar en is hij nog altijd actief lid en bestuurslid. ''Ik ben momenteel penningmeester en ik doe de ledenadministratie. Daarnaast ben ik ook actief met de realisatie van de Biketuin. ''Waar fietsen voornamelijk een hobby is, is schaatsen de passie van Ad. ''De hele zomer ben ik enthousiast aan het fietsen, maar van maart tot oktober gaan de klapschaatsen onder. Schaatsen is een ontzettend moeilijke sport, er zit heel veel techniek achter,'' vertelt hij. Bij schaatsvereniging de Striene in Breda geeft hij al 25 jaar lessen en helpt hij met het organiseren van evenementen. Iedere winter hoopt hij op veel vorst en op een Elfstedentocht. ''In 1997 stond ik wel ingeschreven voor de Elfstedentocht, maar toen moest er geloot worden voor de deelnemers. Als het nu nog eens voorbij komt, sta ik vooraan.'' In Oostenrijk heeft hij al zes keer de alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee geschaatst. Naast de sportieve inzet, is Ad ook maatschappelijk actief. Al bijna tien jaar is hij sociaal raadslid bij Surplus. Daar helpt hij inwoners met vragen over geld, recht sociale zaken. ''Iedere dinsdag en donderdag hebben we spreekuur in de Welborg. We zijn geen accountants of advocaten, maar samen met Google kunnen we veel problemen oplossen.'' De diversiteit van de hulpvragen maakt het werk interessant en een leuke uitdaging. Hier komen allerlei mensen op af: niet alleen de vaste inwoners van Zundert, maar ook vluchtelingen en seizoenswerkers. ''Soms praten we een hele ochtend Nederlands, soms werken we met Google Translate. Het is vaak lastig communiceren, maar juist daardoor is het waardevol. Wat is er mooier dan iemand die helemaal financieel vastzit helpen om er weer uit te kunnen komen? Dat geeft voldoening. ''
Samen denken, samen doen
Ook de dorpsraad Klein Zundert kon rekenen op zijn inzet. Ad droeg bij aan plannen voor de nieuwe Sint Antoniusschool, de herinrichting van het Jan Koekenplein en de toekomstige herinrichting van de dorpskern. Wat al het werk van Ad kenmerkt, is de overtuiging dat je samen verder komt. ''Ik denk dat iedereen zijn talenten heeft, jong en oud, ongeacht achtergrond. Die moet je samenbrengen om er iets moois van te maken. Samen denken, samen doen. Dat is altijd mijn drijfveer geweest. '' Zijn lintje ziet Ad vooral als waardering voor al die samenwerkingen. ''Ik heb het lintje gekregen en daar ben ik ontzettend trots op, maar eigenlijk verdienen alle mensen die dit werke doen er één.''
Bron: Zundertse internetbode - 3 oktober 2025 - Door Tess Musters
Foto: Jeanne van Oosterhout
Een gouden hart
Een gouden hart voor Rijsbergen Bij Jan de Koning zit vrijwilligerswerk in het bloedVoor de meeste Rijsbergenaren is Jan de Koning een vertrouwd gezicht. Met zijn warme karakter en betrokkenheid bij tal van initiatieven is hij een vaste waarde in de gemeenschap. In april werd hij benoemd tot lid in de Orde van Oranje - Nassau, voor zijn inzet bij onder andere het BiezonderOrkest, PodAa, Muziekvereniging Sint Cecilia en omroep ROS. Voor Jan heeft vrijwilligerswerk er altijd in gezeten. Als geboren en getogen Rijsbergenaar voelde hij zich altijd betrokken bij de gemeenschap. Hoewel hij altijd al vrijwilligerswerk deed, werd dat, toen hij na zijn pensioen een stuk meer tijd kreeg, nog een hoop meer. Niet zo gek dus, dat Jan, tezamen met nog vier anderen, afgelopen april een lintje ontving.Muziek als rode draadEen belangrijk deel van Jans vrijwilligerswerk speelt zich af in en rond het Muziekhuis. Jarenlang was hij betrokken bij het BiezonderOrkest, een unieke muziekgroep voor mensen met en zonder beperking. Hij speelde er saxofoon, begeleidde de deelnemers en zorgde voor een gezellige sfeer. ''Soms bakte ik gewoon een appeltaart om mee te nemen, dat vonden ze geweldig. Het gaat niet alleen om de muziek, maar om de hele beleving'', vertelt hij. Ook bij muziekvereniging Sint Cecilia is Jan al jaren onmisbaar. Hij speelt zelf geen instrument, al heeft hij wel lessen gehad op de saxofoon, maar hij is bij vrijwel elke activiteit aanwezig. Als vaandeldrager opent hij concerten, helpt hij mee met de op - en afbouw en verleent hij allerlei hand- en spandiensten. ''Als ik er niet ben, merken ze dat meteen. Het vaandel hoort voorop, dat is traditie. ''Ook denkt hij mee in de organisatie van de jaarlijkse kermis en ondersteunt hij waar nodig.Jaren met de cameraEen van Jans grootste passies was zijn werk voor de voormalige lokale omroep ROS Zundert en hij vertelt daar dan ook met passie en enthousiasme over. Als enthousiast hobbyfotograaf had hij altijd een interesse in camera's en beeldwerk. ''Met corso stond ROS daar om te filmen en ik heb toen gevraagd of ik eens binnen mocht kijken. Dat mocht en ik had meteen interesse. Ze hebben me toen uitgenodigd om te komen helpen. Bijna twintig jaar lang was hij er redactielid, cameraman en editor. ''Ik ging dan alleen op pad en moest dan zowel de camera bedienen als de interviews doen, dat was best intensief. In het begin monteerde ik met videorecorders. Dan zat je letterlijk te knippen en plakken met beeld. Dat was nog vóór de tijd dat je met met computers alles mooi aan elkaar kon zetten.''''Een reportage van tien minuten kostte me soms wel tien uur. Eerst filmen, dan terug naar de studio om alles uit te zoeken, te monteren en van commentaar te voorzien. Op een gegeven moment was ik zo veel voor ROS bezig, dat ik maar amper tijd had om de klusjes in huis nog te doen! Ik vond het ontzettend leuk, je komt op heel veel plekken en met een camera stond je altijd vooraan.''Chauffeur en MaatjeNaast zijn muzikale activiteiten was Jan vanaf 2014 vaste chauffeur bij dagbesteding PodAa. Iedere ochtend haalde hij bezoekers op en bracht hij ze na afloop weer naar huis. ''Ik maakte altijd even een praatje, een grapje, of ik verraste ze met iets lekkers. Dat sociale contact is zo belangrijk.'' Na tien jaar besloot hij te stoppen, maar met weemoed. ''Je bouwt een band op met die mensen, maar er komt een moment dat je zegt: het is mooi geweest.''Een dag om nooit te vergetenJan zal de dag dat hij zijn lintje ontving niet snel vergeten. ''We zouden naar Breda gaan om te lunchen, dus ik had me netjes aangekleed. Ik hoorde de harmonie aankomen en ging kijken we er met het vaandel liep. Toen zag ik dat ze naar mij toe kwamen! Mijn dochters, vriend en broers waren er allemaal bij, zij zaten allemaal in het complot.''Bron: Zundertse internetbode - 21 september 2025 - door Tess MustersFoto: Tess Musters
Lees het verhaal