Bij Jan de Koning zit vrijwilligerswerk in het bloed

Voor de meeste Rijsbergenaren is Jan de Koning een vertrouwd gezicht. Met zijn warme karakter en betrokkenheid bij tal van initiatieven is hij een vaste waarde in de gemeenschap. In april werd hij benoemd tot lid in de Orde van Oranje - Nassau, voor zijn inzet bij onder andere het BiezonderOrkest, PodAa, Muziekvereniging Sint Cecilia en omroep ROS. 

Voor Jan heeft vrijwilligerswerk er altijd in gezeten. Als geboren en getogen Rijsbergenaar voelde hij zich altijd betrokken bij de gemeenschap. Hoewel hij altijd al vrijwilligerswerk deed, werd dat, toen hij na zijn pensioen een stuk meer tijd kreeg, nog een hoop meer. Niet zo gek dus, dat Jan, tezamen met nog vier anderen, afgelopen april een lintje ontving.

Muziek als rode draad

Een belangrijk deel van Jans vrijwilligerswerk speelt zich af in en rond het Muziekhuis. Jarenlang was hij betrokken bij het BiezonderOrkest, een unieke muziekgroep voor mensen met en zonder beperking. Hij speelde er saxofoon, begeleidde de deelnemers en zorgde voor een gezellige sfeer. ''Soms bakte ik gewoon een appeltaart om mee te nemen, dat vonden ze geweldig. Het gaat niet alleen om de muziek, maar om de hele beleving'', vertelt hij. 

Ook bij muziekvereniging Sint Cecilia is Jan al jaren onmisbaar. Hij speelt zelf geen instrument, al heeft hij wel lessen gehad op de saxofoon, maar hij is bij vrijwel elke activiteit aanwezig. Als vaandeldrager opent hij concerten, helpt hij mee met de op - en afbouw en verleent hij allerlei hand- en spandiensten. ''Als ik er niet ben, merken ze dat meteen. Het vaandel hoort voorop, dat is traditie. ''Ook denkt hij mee in de organisatie van de jaarlijkse kermis en ondersteunt hij waar nodig.

Jaren met de camera

Een van Jans grootste passies was zijn werk voor de voormalige lokale omroep ROS Zundert en hij vertelt daar dan ook met passie en enthousiasme over. Als enthousiast hobbyfotograaf had hij altijd een interesse in camera's en beeldwerk. ''Met corso stond ROS daar om te filmen en ik heb toen gevraagd of ik eens binnen mocht kijken. Dat mocht en ik had meteen interesse. Ze hebben me toen uitgenodigd om te komen helpen. Bijna twintig jaar lang was hij er redactielid, cameraman en editor. ''Ik ging dan alleen op pad en moest dan zowel de camera bedienen als de interviews doen, dat was best intensief. In het begin monteerde ik met videorecorders. Dan zat je letterlijk te knippen en plakken met beeld. Dat was nog vóór de tijd dat je met met computers alles mooi aan elkaar kon zetten.''

''Een reportage van tien minuten kostte me soms wel tien uur. Eerst filmen, dan terug naar de studio om alles uit te zoeken, te monteren en van commentaar te voorzien. Op een gegeven moment was ik zo veel voor ROS bezig, dat ik maar amper tijd had om de klusjes in huis nog te doen! Ik vond het ontzettend leuk, je komt op heel veel plekken en met een camera stond je altijd vooraan.''

Chauffeur en Maatje

Naast zijn muzikale activiteiten was Jan vanaf 2014 vaste chauffeur bij dagbesteding PodAa. Iedere ochtend haalde hij bezoekers op en bracht hij ze na afloop weer naar huis. ''Ik maakte altijd even een praatje, een grapje, of ik verraste ze met iets lekkers. Dat sociale contact is zo belangrijk.'' Na tien jaar besloot hij te stoppen, maar met weemoed. ''Je bouwt een band op met die mensen, maar er komt een moment dat je zegt: het is mooi geweest.''

Een dag om nooit te vergeten

Jan zal de dag dat hij zijn lintje ontving niet snel vergeten. ''We zouden naar Breda gaan om te lunchen, dus ik had me netjes aangekleed. Ik hoorde de harmonie aankomen en ging kijken we er met het vaandel liep. Toen zag ik dat ze naar mij toe kwamen! Mijn dochters, vriend en broers waren er allemaal bij, zij zaten allemaal in het complot.''

Bron: Zundertse internetbode - 21 september 2025 - door Tess Musters
Foto: Tess Musters